طراحی و اجرای شومینه
- ساخت و نصب شومینه با سوخت گاز باید طوری باشد که کف اجاق آن به طور مشخص و آشکار از کف اتاق مجاور شومینه جدا باشد.
- شومینه با سوخت گاز باید به کنترل اطمینان وجود شعله مجهز باشد تا در صورت از کار افتادن شمعک و روشن نشدن شومینه یا خاموش شدن شعلهی اصلی، جریان گاز سوخت ورودی به شومینه را به طور خودکار قطع نماید.
- شومینه با سوخت گاز باید به دمپر دستی تنظیم سطح مقطع خروجی دود مجهز باشد تا بتوان حداقل خروجی دود را، براساس توصیهی کارخانهی سازنده، تنظیم نمود.
شومینه با سوخت گاز باید به شیر قطع و وصل دستی ورود گاز مجهز باشد. این شیر باید در خارج از اتاق احتراق ولی نزدیک به آن و در اتای که شومینه در آن نصب می شود قرار گیرد.
- مقدار تقریبی مصرف گاز شومینه 3/0 مترمکعب بر ساعت است.
- نصب شومینه و بخاری دیواری در اتاق خواب مجاز نیست. نصب شومینه به عنوان تنها وسیلهی گرمایش در هال و پذیرایی و اتاق ممنوع است. نصب شومینه بدون سیستم محافظ شعله (ترمو کوپل) ممنوع است.
- فاصلهی شیر شومینهی دیواری، از کف 30 تا 40 سانتیمتر و شیر، از دیوار شومینه30 سانتیمتر و از دودکش 80 تا 120 سانتیمتر باید فاصله داشته باشد. بازده شومینه بسیار پایین است و از طرفی فشار منفی داخل فضا را بیشتر کرده، که منجر به ورود گرد و خاک و دود پارکینگ به داخل می شود و کثیفی در و دیوار و پردهها را به دنبال دارد. در نتیجه توصیه می شود حتیالامکان از شومینه استفاده نشود.
- در مجتمعهای مسکونی چندطبقه، حتما باید دودکش شومینه تا بالای بام ساختمان ادامه یابد، زیرا در غیر اینصورت ممکن است لولهی هواکش حمام به عنوان دودکش برای شومینه عمل کند. بنابراین به جای آنکه دود شومینه از دودکش آن خارج شود، از هواکش حمام خارج خواهد شد (زیرا هم ارتفاع آن بلندتر بوده هم افی سطح آن کمتر از دودکشهای معمولی است).
- برای جلوگیری از خطرات احتمالی، تمام دستگاههای گرمایشی با مکش طبیعی داخل واحد مسکونی، باید دارای دودکش مستقل باشند که تا روی بام امتداد داشته باشند. زیرا ممکن است در کار همدیگر اختلال ایجاد کنند و مانند بند قبلی که گفته شد، دودکش با ارتفاع کمتر به عنوان تامین هوای دودکش بلندتر عمل کند.
- بهتر است جهت جلوگیری از خطرات ناشی از ورود گازهای شومینه به داخل، فضای موردنظر شومینه از سه طرف محصور باشد و عمق آن حداقل 45 سانتیمتر وارتفاع آن حتی المقدور کم باشد.