ﻣﻘﺮرات وﻳﮋه دارﺑﺴﺖ ﻫﺎی ﻓﻠﺰی ﻟﻮﻟﻪ ای

ﻣﺎده ١٠۵– دارﺑﺴﺖ ﻫﺎی ﻓﻠﺰی ﻟﻮﻟﻪ ای ﺑﺎﻳﺪ دارای ﺷﺮاﻳﻄ زﻳﺮ ﺑﺎﺷﻨﺪ:

اﻟﻒ- از ﻣﻮاد ﻣﻨﺎﺳﺒﻲ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻟﻮﻟﻪ ﻫﺎی ﻓﻮﻻدی ﻳﺎ ﻓﻠﺰ ﻣﺸﺎﺑﻬﻲ ﻛﻪ اﺳﺘﻘﺎﻣﺘﻲ ﻧﻆﻴـﺮ ﻓﻮﻻد دارد، ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪه ﺑﺎﺷﻨﺪ.

ب – اﺳﺘﺤﻜﺎم ﻛﺎﻓﻲ ﺑﺮای ﻧﮕﺎﻫﺪاری ﺑﺎر ﻣﻮرد ﻧﻆـﺮ ﺑـﺎ ﺿـﺮﻳﺐ اﻃﻤﻴﻨـﺎن ﭼﻬـﺎر داﺷـﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ.

ﻣﺎده ١٠۶- ﺗﻤﺎم ﻗﻄﻌﺎت ﻋﻤﻮﻣﻲ و اﻓﻘﻲ دارﺑﺴﺖ ﻫﺎی ﻓﻠﺰی ﻟﻮﻟﻪ ای ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﻃـﻮر ﻣﻄﻤﺌﻨﻲ ﺑﻪ ﻫﻤﺪﻳﮕﺮ ﻣﺘﺼﻞ ﺷﻮﻧﺪ.

ﻣﺎده ١٠٧- ﻟﻮﻟﻪ ﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ در دارﺑﺴﺖ ﻫﺎی ﻓﻠﺰی ﻟﻮﻟـﻪ ای ﺑـﻪ ﻛـﺎر ﻣـﻲ روﻧـﺪ، ﺑﺎﻳـﺪ ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ و ﻋﺎری از زﻧﮓ زدﮔﻲ، ﺧﻮردﮔﻲ، ﻗﺮﺷﺪﮔﻲ و ﺳﺎﻳﺮ ﻣﻌﺎﻳﺐ ﺑﺎﺷﻨﺪ.

ﻣﺎده ١٠٨- ﺳﺮﻫﺎی اﻧﺘﻬﺎﻳﻲ ﻟﻮﻟﻪ ﻫﺎی ﻓﻠﺰی ﺑﺎﻳﺪ ﺻﺎف ﺑﺎﺷﻨﺪ ﺗﺎ در ﻣﻮاﻗـﻊ اﻓـﺰاﻳﺶ ارﺗﻔﺎع دارﺑﺴﺖ ، ﻧﻘﺎﻃ اﺗﻜﺎ و اﺗﺼﺎل، ﻛﺎﻣﻼ روی ﻫﻤﺪﻳﮕﺮ ﻗﺮار ﮔﻴﺮﻧﺪ.

ﻣﺎده ١٠٩- ﻟﻮﻟﻪ ﻫﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ اﻧﺪازه و ﺑـﺎ ﻣﻘﺎوﻣـﺖ ﻣﻨﺎﺳـﺐ ﺑـﺮای ﺑـﺎری ﻛـﻪ ﻣـﻲ ﺑﺎﻳـﺪ ﺗﺤﻤﻞ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ، اﺧﺘﻴﺎر ﺷﻮﻧﺪ و در ﻫﻴﭻ ﻣﻮرد ﻗﻄﺮ ﺧﺎرﺟﻲ آﻧﻬﺎ ﻛﻤﺘﺮ از (۵) ﺳﺎﻧﺘﻲ ﻣﺘﺮ ﻧﺒﺎﺷﺪ.

ﻣــﺎده ١١٠- ﭘﺎﻳــﻪ ﻫــﺎ در دارﺑﺴــﺖ ﻫــﺎی ﻓﻠــﺰی ﻟﻮﻟــﻪ ای ﺑﺎﻳــﺪ ﻫﻤﻴﺸــﻪ در وﺿــﻌﻴﺖﻋﻤــﻮدﻲ ﻧﮕﺎﻫــﺪاری ﺷــﻮﻧﺪ و ﻣﺤــﻞ اﺳــﺘﻘﺮار آﻧﻬــﺎ روی زﻣــﻴﻦ از اﺳــﺘﻘﺎﻣﺖ ﻛــﺎﻓﻲ ﺑﺮﺧــﻮردار ﺑــﻮده و ﺣﺘــﻲ اﻻﻣﻜــﺎن از ﻛﻔﺸــﻚ ﻫــﺎی ﻓﻠــﺰی ﺑــﺎ ﺳــﻄﺢ اﺗﻜــﺎی ﻣﻨﺎﺳــﺐ ﺑﺮﺧﻮردار ﺑﺎﺷﺪ.

ﻣﺎده ١١١- اﺗﺼﺎﻻت در ﭘﺎﻳﻪ ﻫﺎی ﻋﻤﻮدی ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﻃﺮﻳﻖ زﻳﺮ ﺑﺎﺷﻨﺪ:

اﻟﻒ- ﺑﻪ ﺗﻴﺮﻫﺎی اﻓﻘﻲ ﻳﺎ ﺳﺎﻳﺮ ﻗﻄﻌﺎت ﻣﻘﺎوم ﻛﻪ ﻣﺎﻧﻊ ﺟﺎ ﺑﻪ ﺟﺎﻳﻲ آﻧﻬﺎ ﺷﻮد، اﺗﺼﺎل داده ﺷﻮﻧﺪ.

ب- ﺑﻪ ﺗﻨﺎوب ﻃﻮری ﺑﺴﺘﻪ ﺷﻮﻧﺪ ﻛﻪ اﺗﺼﺎﻻت ﻣﺠﺎور در ﻳﻚ ﺳﻄﺢ ﻧﺒﺎﺷﻨﺪ.

 ﻣﺎده ١١٢- ﻓﻮاﺻﻞ ﺑﻴﻦ ﭘﺎﻳﻪ ﻫﺎی ﻋﻤﻮدی ﻧﺒﺎﻳﺪ از اﻧﺪازه ﻫﺎی زﻳﺮ ﺗﺠﺎوز ﻧﻤﺎﻳﺪ:

اﻟﻒـ (1/8) ﻣﺘﺮ ﺑﺮای ﻛﺎرﻫﺎی ﺳﻨﮕﻴﻦ ﺑﺎ ﻗﺎﺑﻠﻴﺖ ﺗﺤﻤﻞ (٣۵٠) ﻛﻴﻠﻮﮔﺮم ﺑﺮ ﻣﺘﺮ ﻣﺮﺑﻊ.

ب- (2/3) ﻣﺘﺮ ﺑﺮای ﻛﺎرﻫﺎی ﺳﺒﻚ ﺑﺎ ﻗﺎﺑﻠﻴﺖ ﺗﺤﻤﻞ (١٢۵) ﻛﻴﻠﻮﮔﺮم ﺑﻪ ﻣﺘﺮ ﻣﺮﺑﻊ.

ﻣﺎده ١١٣- ﺗﻴﺮﻫﺎی اﻓﻘﻲ ﺑﺎﻳﺪ ﺣﺪاﻗﻞ ﺗﺎ (٣) ﭘﺎﻳـﻪ ﻋﻤـﻮدی اداﻣـﻪ داﺷـﺘﻪ و ﺑـﻪ ﻃـﻮر ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺑﻪ ﻫﺮ ﭘﺎﻳﻪ ﻋﻤﻮدی ﻣﺘﺼﻞ ﺑﺎﺷﻨﺪ.

ﻣﺎده ١١۴- اﺗﺼﺎﻻت ﺑﻴﻦ ﺗﻴﺮﻫﺎی اﻓﻘﻲ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﭘﺎﻳﻪ ﻫﺎی ﻋﻤـﻮدی ﺑﺴـﺘﻪ ﺷـﺪه و در ﻃﺒﻘﺎت ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻣﺴﺘﻘﻴﻤﺎ روی ﻫﻢ ﻗﺮار ﻧﮕﻴﺮﻧﺪ.

ﻣﺎده ١١۵- ﻓﺎﺻﻠﻪ ﻋﻤﻮدی ﺑﻴﻦ ﺗﻴﺮﻫﺎی اﻓﻘﻲ ﻧﺒﺎﻳﺪ از (٢) ﻣﺘﺮ ﺗﺠﺎوز ﻧﻤﺎﻳﺪ.

ﻣﺎده ١١۶- زﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺟﺎﻳﮕـﺎه ﻫـﺎی ﻛـﺎر از ﺟـﺎی ﺧـﻮد ﺑﺮداﺷـﺘﻪ ﻣـﻲ ﺷـﻮﻧﺪ، ﻛﻠﻴـﻪ ﺗﻴﺮﻫﺎی اﻓﻘﻲ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺮای ﺣﻔﻆ ﭘﺎﻳﺪاری دارﺑﺴﺖ در ﻣﺤﻞ ﺧﻮد ﺑﺎﻗﻲ ﺑﻤﺎﻧﻨﺪ.

 دستک : دﺳﺘﻚ ﻫﺎ ﺑﺨﺸﻲ از دارﺑﺴﺖ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﺮ روی آﻧﻬﺎ ﺟﺎﻳﮕﺎه ﻛﺎر ﻗﺮار دارد. در دارﺑﺴﺖ ﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﻓﻘﻄ دارای ﻳﻚ ردﻳﻒ ﭘﺎﻳﻪ ﻫﺴﺘﻨﺪ، ﻳﻚ ﺳﺮ دﺳﺘﻚ ﻫﺎ در داﺧﻞ دﻳﻮار ﻗﺮار ﻣﻲ ﮔﻴﺮﻧﺪ، اﻣﺎ در دارﺑﺴﺖ ﻫﺎﻳﻲ ﻛـﻪ ﺑـﻪ وﺳـﻴﻠﻪ دو ردﻳـﻒ ﭘﺎﻳـﻪ ﺑﺮﭘـﺎ ﻣـﻲ ﺷﻮﻧﺪ، ﻫﺮ دو ﺳﺮ دﺳﺘﻚ ﻫﺎ ﺑﺮ روی ﺗﻴﺮﻫﺎی اﻓﻘﻲ ﻗﺮار داده ﻣﻲ ﺷﻮﻧﺪ.

ﻣﺎده ١١٧– در دارﺑﺴﺖ ﻫﺎی ﻓﻠﺰی ﻟﻮﻟﻪ ای ﻳﻚ دﺳﺘﻚ ﺑﺎﻳـﺪ ﻛﻨـﺎر ﻫـﺮ ﭘﺎﻳـﻪ ﻋﻤـﻮدی ﻗﺮار ﮔﻴﺮد.

ﻣﺎده ١١٨– ﻃﻮل ﻫﺮ ﻛـﺪام از دﺳـﺘﻚ ﻫـﺎ در دارﺑﺴـﺖ ﻫـﺎی ﻓﻠـﺰی ﻟﻮﻟـﻪ ای ﻧﺒﺎﻳـﺪ از (1/5) ﻣﺘﺮ ﺗﺠﺎوز ﻧﻤﺎﻳﺪ.

ﻣﺎده ١١٩- ﻓﺎﺻﻠﻪ دﺳﺘﻚ ﻫﺎ ﺑﺮای ﻛﺎرﻫﺎی ﺳﻨﮕﻴﻦ در دارﺑﺴﺖ ﻫﺎی ﻓﻠﺰی ﻟﻮﻟﻪ ای ﻧﺒﺎﻳﺪ از (٩٠) ﺳﺎﻧﺘﻲ ﻣﺘﺮ و ﺑﺮای ﻛﺎرﻫﺎی ﻧﻴﻤﻪ ﺳﻨﮕﻴﻦ از (١١۵) ﺳـﺎﻧﺘﻲ ﻣﺘـﺮ ﺗﺠـﺎوز ﻧﻤﺎﻳﺪ.

ﻣﺎده ١٢٠- در ﺣﺎﻟﺘﻲ ﻛﻪ ﻳﻚ ﺳﺮ دﺳﺘﻚ ﻫـﺎی دارﺑﺴـﺖ ﺑـﻪ دﻳـﻮار ﺳـﺎﺧﺘﻤﺎن ﺗﻜﻴـﻪ دارﻧﺪ، ﺑﺎﻳﺪ ﺣﺪاﻗﻞ ١٠ ﺳﺎﻧﺘﻲ ﻣﺘﺮ در داﺧﻞ دﻳﻮار ﻓﺮو روﻧﺪ.

ﻣﺎده ١٢١- دارﺑﺴﺖ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﻃﻮر ﻣﻄﻤﺌﻨﻲ ﺑـﻪ دﻳـﻮار ﺳـﺎﺧﺘﻤﺎن ﻣﻬـﺎر ﺷـﻮد و ﻧﺤـﻮه اﺗﺼﺎل ﻟﻮﻟﻪ ﻫﺎی ﻣﻬﺎر ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﺗﺮﺗﻴﺐ زﻳﺮ ﺑﺎﺷﺪ:

اﻟﻒ- ﻟﻮﻟﻪ ﻫﺎی ﻣﻬﺎر در ﻧﻘﺎﻃ ﺑﺮﺧﻮرد ﭘﺎﻳﻪ ﻫﺎ ﺑـﺎ ﺗﻴﺮﻫـﺎی اﻓﻘـﻲ ﺑـﻪ دارﺑﺴـﺖ ﺑﺴـﺘﻪ ﺷﻮﻧﺪ.

ب- اﻧﺘﻬﺎی دﻳﮕﺮ ﻟﻮﻟﻪ ﻫﺎی ﻣﻬﺎر ﺑﻪ ﺑﺪﻧﻪ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﺑﻪ ﻃﻮر ﻣﺤﻜﻢ ﺑﺴﺘﻪ ﺷﻮﻧﺪ.

ج- اوﻟﻴﻦ، آﺧﺮﻳﻦ و ﻳﻜﻲ در ﻣﻴﺎن از ﭘﺎﻳﻪ ﻫﺎ ﺑﻪ وﺳﻴﻠﻪ ﻟﻮﻟﻪ ﻫﺎﻳﻲ ﺑﻪ ﺳـﺎﺧﺘﻤﺎن ﻣﻬـﺎر ﺷﻮﻧﺪ.

اﺗﺼﺎﻻت

ﻣﺎده ١٢٢- ﻣﻔﺎﺻﻞ و اﺗﺼﺎﻻت دارﺑﺴﺖ ﻫﺎی ﻓﻠﺰی ﻟﻮﻟﻪ ای ﺑﺎﻳﺪ:

اﻟﻒ- از ﺟﻨﺲ ﻓﻮﻻد ﭼﻜﺶ ﺧﻮار و ﻏﻴﺮ ﻗﺎﺑـﻞ ﺧـﻮرده ﺷـﺪن ﻳـﺎ از ﻣـﻮاد ﻣﺸـﺎﺑﻬﻲ ﺑـﺎ ﻫﻤﺎن ﻣﺸﺨﺼﺎت و اﺳﺘﻘﺎﻣﺖ ﺑﺎﺷﻨﺪ.

ب- ﺑﻪ وﺳﻴﻠﻪ ﻗﻔﻞ و ﺑﺴﺖ ﺑﺎ ﺑﻮﺷﻦ و ﻳﺎ ﺳﻪ راﻫﻲ و ﭼﻬـﺎر راﻫـﻲ ﺑـﺮ روی ﺳـﺮ ﺗـﺎ ﺳﺮ ﻗﻄﻌﺎت، ﺑﻪ ﺳﻄﻮح اﺗﻜﺎی ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده ﻣﺘﺼﻞ ﮔﺮدﻧﺪ ﺑﻪ ﻧﺤﻮی ﻛﻪ اﺗﺼﺎﻻت ﻫـﺮز ﻧﺒﻮده و ﺣﺮﻛﺖ و ﻟﺮزش ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ.

ﻣﺎده ١٢٣- اﺗﺼﺎﻻت ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺑﺎﻋﺚ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﺷﻜﻞ در ﻟﻮﻟﻪ ﻫﺎ ﺷﺪه و ﻳﺎ ﺧـﻮد ﺗﻐﻴﻴـﺮ ﺷـﻜﻞ ﻳﺎﺑﻨﺪ.

ﻣﺎده ١٢۴- اﺗﺼﺎﻻت دارای ﭘـﻴﭻ و ﻣﻬـﺮه ﺑﺎﻳـﺪ ﺗـﺎ آﺧـﺮﻳﻦ دﻧﺪاﻧـﻪ ﻛـﺎﻣﻼ ﭘـﻴﭻ و ﺳـﻔﺖ ﺷﻮﻧﺪ.

منبع : آئین نامه حفاظتی کارگاه های ساختمانی